Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ Δύο φορές και τρεις καιρούς... Σε έναν μακρινό πλανήτη ζούσε ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο. Ζούσε την κάθε μέρα με χαρά και αισιοδοξία. Από μικρό σποράκι είχε μεγαλώσει πλέον . Και τα αγκάθια του επίσης. Σημάδι ενός σοβαρού και ώριμου τριαντάφυλλου. Δεν τα χρησιμοποιούσε ποτέ αλλά τα πεφταστέρια πάντα τα θαύμαζαν . Δεν ήξερε τη λειτουργία τους . Τα θεωρούσε κι αυτά φύλλα του . Δεν υπήρχε διαχωρισμός για το τριαντάφυλλο. Ήταν απλά φύλλα του διαφορετικά. Καφέ και σουβλερά .
Πρόσφατες αναρτήσεις

Μέσα σε έναν Ιούνη

Μέσα σε έναν Ιούνη  άλλαξε ρότα το καράβι και έγειρε πάλι μέσα σε ενα Ιούνη  της ζωής μου το κανάλι άλλαξε.  μέσα στη πηγή βρήκα ενα κοχύλι

Τρύπιες Ομπρέλες

βρέχει όνειρα και ελπίδες βρέχει δάκρυα και χαμόγελα βρέχει (;)

Φεγγαρόσκονη

Αίσθηση καλοκαιρινής δροσιάς και ρομαντισμού αποπνέει η νύχτα Το φεγγάρι ολόγιομο λάμπει ψηλά στον ουρανό και εγώ με το μαξιλάρι αγκαλιά και τα μαλλιά ανακατεμένα ξαπλώνω στις σκέψεις μου.

Carpe diem

Καλοκαιρινή ματαιότης γέμισε τον κορμό μου. Φυσάει αεράκι ζεστό . Κάθομαι στο γραφείο και ακονίζω τα μολύβια για μάχη. Η ζέστη με χτυπάει γλυκά στη πλάτη. Ισα-ισα για να με ξυπνάει.

Το γαλάζιο τριαντάφυλλο

                           Αγαπημένοι μου αναγνώστες... ξέρω ότι έχω πολύ καιρό να γράψω...επέστρεψα όμως με ενα νέο δικό μου παραμύθι ...που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας!...βάλτε λίγο χαλαρή μουσική...ότι σας αρέσει ...καθίστε αναπαυτικά ...και ετοιμαστείτε να ταξιδέψετε σε ένα δάσος....

Χιον(όνειρα)

        Προχωράω στο χιόνι μέσα στο δάσος και βλέπω γύρω μου όλα είναι άσπρα. Σφίγγω το κόκκινο κασκόλ μου με τα χέρια μου και βάζω ξανά τα άτακτα μαλλιά μου που προσπαθούν να ξεφύγουν από το μαύρο μου σκουφάκι. Χιονονιφάδες γύρω πέφτουν και γύρω μια απίστευτη ηρεμία ξεδιπλώνεται στο απαλό χρυσό χρώμα του ουρανού. Η ανάσα μου γίνεται κρύα και τα χείλη μου αισθάνονται την πρωινή δροσιά. Εισπνέω ηρεμία και εκπνέω όλους τους προβληματισμούς και τις σκέψεις που γίνονται ένα με το τοπίο. Γύρω μου τα πάντα είναι ήρεμα και χιονισμένα...τα παιδιά παίζουν με έλκηθρα και μικροί χιονάνθρωποι κάνουν την εμφάνιση τους. Μισοφτιαγμένοι....τα παιδιά δεν τους ολοκλήρωσαν και μοιάζουν με μισά έργα παιδικής αφηρημένης τέχνης. Πόσο όμορφο τοπίο σκέφτομαι αναστενάζοντας.